Λόγια και Πράξεις - Δραχμή και Ευρώ

Τους τελευταίους μήνες έχουν καταρρεύσει πολλές βλακώδεις ιδέες που καλλιεργούνταν τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Αυτό είναι ένα από τα ελάχιστα καλά της "πρώτης φοράς Αριστερά". Μια από τις ιδέες όμως που επιβίωσαν στο μυαλό αρκετών ανθρώπων είναι ο μύθος της δραχμής, ότι δηλαδή αν επιστρέφαμε στην δραχμή κάποια από τα πρόβληματά μας, με μαγικό τρόπο, θα έβρισκαν λύση.

Τι αξία θα είχε όμως ένα εθνικό νόμισμα υπό αυτές τις συνθήκες; Εγώ υποστηρίζω ότι θα ήταν κάτι σαν παλιόχαρτο, κάποιοι όμως δεν το δέχονται και μάλιστα υποστηρίζουν ότι δεν θα χρειαζόταν καν υποτίμηση. Ασχέτως του τι λέει ο καθένας εκ του ασφαλούς, το τι πιστεύει βαθιά μέσα του φαίνεται από τις πράξεις του. Όταν λοιπόν μόνο με τον φόβο της μετατροπής των χρημάτων του σε δραχμές (όταν ο Τσίπρας ανήγγειλε το Δημοψήφισμα), ο κόσμος έτρεξε στις τράπεζες να σώσει ότι ευρώ μπορούσε με τόσο μαζικό τρόπο, που οι τράπεζες αναγκάστηκαν να κλείσουν. Συνεπώς αυτό που πιστεύει πραγματικά ο κόσμος είναι ότι το ευρώ έχει αξία, ενώ ένα εθνικό νόμισμα θα άξιζε πολύ λιγότερο.

Είναι πραγματικά θλιβερό να υπάρχει τέτοια δραματική διαφορά στα λόγια και στις πράξεις ενός ανθρώπου, και αυτό λέει πολλά για το επίπεδο του κόσμου. Όσο τον παίρνει ζει σε έναν φαντασιακό κόσμο, αλλά όταν πρόκειται για το συμφέρον του εκεί δεν δυσκολεύεται να μεταπηδήσει - έστω και στιγμιαία - στην πραγματικότητα. Ειδικά για τον νεοέλληνα που είναι "τσάμπα μάγκας", πρέπει πάντα να αγνοείς παντελώς τα λόγια του και να δίνεις σημασία μόνο στις πράξεις του. Πρέπει δηλαδή, δυστυχώς, να τον αντιμετωπίζεις ως γελοίο.