Όχι Άλλο Κάρβουνο στις Μηχανές των Άκρων
Ο ιδιωτικός υπάλληλος βιώνει τα τελευταία χρόνια μια ιδιαίτερα σκληρή πραγματικότητα. Εργάζεται περισσότερες ώρες από ποτέ (και σίγουρα πολύ περισσότερες από όσες αναφέρει η σύμβασή του), με τις χειρότερες συνθήκες και με τις λιγότερες αποδοχές που είχε ποτέ. Ακόμα χειρότερα, οι περισσότεροι εργοδότες αργούν να πληρώσουν τους εργαζομένους - σε αντίθεση με το Δημόσιο - φτάνοντας σε σημείο να τους έχουν πολλούς μήνες πίσω σε μισθούς, χρήματα που πρακτικά δεν θα δώσουν ποτέ. Αυτήν την χρονική στιγμή, δηλαδή την χειρότερη δυνατή, ανοίγει το μέτωπο της Κυριακάτικης εργασίας. Πρώτα από όλα, μόνο κάποιος που δεν έχει επαφή με την πραγματική οικονομία, θα πίστευε ότι θα αυξηθεί η κατανάλωση με την επέκταση ωραρίου των καταστημάτων. Αλλά έστω ότι η κατανάλωση θα αυξηθεί: η ανάπτυξη μέσω της αυξημένης κατανάλωσης είναι ένα επιτυχημένο μοντέλο, όπως αυτό που ακολουθούσαμε προ κρίσης; Και στο κάτω κάτω της γραφής, αφού έτσι έρχεται η ανάπτυξη, γιατί να μην είναι ανοιχτά τα μαγαζιά όλο το 24