Αναρτήσεις

Κομμουνισμός & Επιστήμη

Έχουμε δει πολλές φορές την σχέση των Κομμουνιστών - Ακροαριστερών με την πραγματικότητα που συνοψίζεται στην εξής φράση: όταν η πραγματικότητα έρχεται σε αντίθεση με τις θεωρίες μας, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα. Ο φανατισμός και η τυφλή πίστη στην ιδεολογία τους, τους κάνει να απορρίπτουν αυτομάτως οτιδήποτε την αμφισβητεί, ακόμα και έμμεσα. Συνήθως την σύγκρουση αυτήν την βλέπουμε στα οικονομικά θέματα (όπως η λογική του "λεφτόδεντρου" όπου το χρήμα δεν κοστίζει τίποτα), αλλά δεν περιορίζεται εκεί καθώς άπτεται οποιονδήποτε επιστημονικό κλάδο. Ένας από τους κλάδους αυτούς, ένας από τους πιο μισητούς των Κομμουνιστών, είναι η βιολογία. Τους είναι εντελώς αδιανόητο ότι τα γονίδια καθορίζουν τους χαρακτήρες των ανθρώπων, όσο αδιανόητο ήταν στον Μεσαίωνα ότι η χημεία δεν είναι ένα είδος μαγείας. Ένα τέτοιο παράδειγμα σύγκρουσης Κομμουνισμού με την πραγματικότητα είναι η περίπτωση του Τροφίμ Λυσέκνο, Ο Λυσένκο ήταν ένας Σοβιετικός γεωπόνος που αναδείχθηκε στο αντίπα

Περί των Εμβολίων κατά του Κορωνοϊού

Εικόνα
  Η συνομωσιολογία δίνει και παίρνει για τα εμβόλια του Covid. Για αυτό αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας μερικές πληροφορίες που θα σας βοηθήσουν να αποκτήσετε μια καλύτερη εικόνα του θέματος. Διότι η άγνοια είναι το πιο πρόσφορο έδαφος για τον φόβο. Σχετικά με τις παρενέργειες του εμβολίου: Οι πιθανές παρενέργειες υπάρχουν σε όλα τα φάρμακα, ακόμα και στα πιο απλά τα οποία δεν απαιτούν καν ιατρική συνταγή. Διαβάζοντας τις πιθανές παρενέργειες ενός απλού ντεπόν, σίγουρα κάποιος που δεν έχει το χρησιμοποιήσει ποτέ θα το σκεφτόταν πάρα πολύ πριν το καταναλώσει. Μερικές από τις παρενέργειες αυτές είναι οι εξής: Ηπατική ανεπάρκεια, ηπατική νέκρωση, ηπατίτιδα, τοξική επιδερμική νεκρόλυση, σύνδρομο Stevens-Johnson, αγγειοοίδημα. Επιπλέον, αμέσως μετά αναφέρει ότι:  "Η παρακεταμόλη μπορεί να προκαλέσει σοβαρές δερματικές αντιδράσεις που μπορεί να είναι θανατηφόρες " . Όλα αυτά δεν πρέπει να μας τρελαίνουν φυσικά: οι φαρμακευτικές εταιρείες βάζουν κάθε πιθανό σύμπτωμα, όσο σπάνιο και ν

Η Τεράστια Δυσκολία της Δημοκρατίας

Όταν μιλάμε για ανθρώπους, ακόμα περισσότερο για Έλληνες, είναι σχεδόν αδύνατον να υπάρχει απόλυτη συμφωνία σε ένα θέμα, πόσω μάλλον στην σημερινές πολυάριθμες κοινωνίες. Αυτό είναι προφανώς ένα αρχαιότατο πρόβλημα που υπήρχε από τότε που περπάτησε ο άνθρωπος στην Γη και άρχισε να σχηματίζει τις πρώτες ανθρώπινες κοινωνίες. Η λύση, στην θεωρία, είναι πολύ απλή: η αρχή της πλειοψηφίας. Η ομάδα δηλαδή κάνει αυτό που θα υποστηρίξουν οι περισσότεροι.   Αυτό όμως δημιουργεί ένα άλλο πρόβλημα. Για να λειτουργήσει αυτό το μοντέλο θα πρέπει εκείνοι που διαφωνούν να σεβαστούν την απόφαση της πλειοψηφίας, να την ακολουθήσουν και να την στηρίξουν όσο μπορούν. Εάν οι διαφωνούντες δεν στηρίξουν την απόφαση της πλειοψηφίας, ή ακόμα χειρότερα την σαμποτάρουν, τότε υπάρχει πρόβλημα. Διότι εάν οι μισοί σαμποτάρουν κάθε φορά τους άλλους μισούς, είναι προφανές ότι ποτέ δεν πρόκειται να γίνει τίποτα.   Στην σύγχρονη Ελλάδα δυστυχώς υπάρχει μια μεγάλη μερίδα του κόσμου που δεν σέβεται καθόλου αυτ

Η Αξία της Ανθρώπινης Ζωής

Πριν γράψω οτιδήποτε θα ήθελα να φανταστείτε έναν άνθρωπο που σκοτώνει εν ψυχρώ ένα μικρό παιδί. Τι είδους άνθρωπος είναι αυτός, εάν μπορεί να χαρακτηριστεί καν άνθρωπος; Και τι είδους άνθρωποι είναι εκείνοι που θαυμάζουν τους δράστες ή εκείνους που διέταξαν μια τέτοια αποτρόπαια πράξη; Πολλοί γνωρίζουν ότι στην Ρωσία οι Μπολσεβίκοι κατέλαβαν την εξουσία από το παλαιό Τσαρικό καθεστώς, θέτοντας έτσι τις βάσεις για την πάλαι ποτέ κραταιά Σοβιετική Ένωση. Αυτό όμως που ελάχιστοι γνωρίζουν είναι τι απέγινε στον ίδιο τον Τσάρο και την οικογένειά του, που αποτελείτο από 5 παιδιά (4 κορίτσια και ένα μικρό αγοράκι). Μάθετε λοιπόν πως ολόκληρη η οικογένεια σφαγιάστηκε εν ψυχρώ ταυτόχρονα στο ίδιο δωμάτιο, και έπειτα τα πτώματα μεταφέρθηκαν στο δάσος όπου και διαμελίστηκαν. Όλα αυτά κατ' εντολή του Λένιν. Να τονίσω εδώ ότι η οικογένεια του Τσάρου σφαγιάστηκε ενώ ήταν αιχμάλωτη και ο ομαδικός φόνος έγινε απρόκλητα και εν ψυχρώ, χωρίς καμμία απολύτως αφορμή από την οικογένεια. Ακό

Βαρουφάκης - Και Ψεύτης και Νάρκισσος

Προχτές 25/06 απολαύσαμε στην εκπομπή του Παπαδάκη τον χοροπηδηχτό αγορίνο να δίνει άλλη μια εξαιρετική παράσταση, προσπαθώντας να μας πείσει ότι ενδιαφέρεται αποκλειστικά για το καλό της Ελλάδας και ότι δεν τον ενδιαφέρουν καθόλου τα φώτα της δημοσιότητας, τα οποία σιχαίνεται αλλά αποτελούν αναγκαίο κακό. Για να εντυπωσιάσει μάλιστα το κοινό, δεν δίστασε να πει ένα τερατώδες ψέμα, ότι το 3,5% πλεόνασμα σημαίνει 7.000 ευρώ τον χρόνο από κάθε Έλληνα, "συμπεριλαμβανομένων και των βρεφών" όπως χαρακτηριστικά είπε ( στο 12ο λεπτό της εκπομπής ). Κάνοντας τον υπολογισμό 10 εκατομμύρια κάτοικοι επί 7.000 μας βγάζει 70 δισεκατομμύρια ευρώ. Δεδομένου ότι το 2018 το ΑΕΠ της χώρας ήταν 184 δισεκατομμύρια ευρώ, τα 70 δις του Βαρουφάκη είναι το 40% του ΑΕΠ και όχι το 3,5%.  Θα μου πείτε, για έναν ανεύθυνο άνθρωπο που ενδιαφέρεται μόνο να τον κυττάζουν οι απλοί άνθρωποι σαν χάνοι από θαυμασμό, τι 30 τι 40 τι 50 τι 350 δις. Το εντυπωσιακό όμως δεν είναι το ψέμα αυτό καθεαυτό, αλλά

Καημένε Μπογιόπουλε

Στο δελτίο ειδήσεων του Ant1 του Ν. Χατζινικολάου , ανάμεσα σε άλλα που είπατε, συνδέσατε τον αλυτρωτισμό των Σκοπίων με την Δυτική (Αμερική & ΕΕ) πολιτική που "προκαλεί πολέμους". Πέραν του ότι είστε απολύτως προβλέψιμος και συνεπώς θανάσιμα βαρετός κατηγορώντας την Δύση για όλα τα δεινά της ανθρωπότητας, όπως και όλοι οι σύντροφοί σας άλλωστε, έχω να σας πω τα εξής: Καταρχάς για εσάς προφανώς το μοναδικό πρόβλημα με την συμφωνία των Πρεσπών είναι ο αλυτρωτισμός των Σκοπίων. Δεν μπορεί να χωρέσει στο μυαλό σας ότι τα εκατομμύρια Ελλήνων που αντιδρούν, μπορεί να το κάνουν και για άλλους λόγους (π.χ. ηθικής φύσεως). Άλλωστε φαντάζομαι ότι για εσάς όλοι αυτοί είναι "ακροδεξιοί φασίστες" όπως έχει δηλώσει και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Ως γνωστόν, το ηθικό πλεονέκτημα ενός κομμουνιστή του δίνει το δικαίωμα να καθορίσει ποιος είναι φασίστας και ποιος όχι (έτσι - πολύ βολικά - απαλλάσσεται και ο ίδιος). Η σκέψη ότι τα Σκόπια δεν αποτελούν απειλή είναι απολύτως ρ

Ο Αναγκαίος Στρατηγικός Ελιγμός της Δεξιάς

Όποιος καταλαβαίνει στοιχειωδώς από στρατηγική, γνωρίζει την αξία των στρατηγικών ελιγμών κατά την διάρκεια της μάχης. Ένας εξαιρετικός ελιγμός στην πολιτική μάχη είναι να εκμεταλλευτείς την απόκλιση μεταξύ θεωρίας και πράξης του αντιπάλου, καλύπτοντας εσύ ο ίδιος το κενό που προκύπτει, ξεγυμνώνοντας έτσι ιδεολογικά τον αντίπαλο και κλονίζοντας την συνοχή του. Φυσικά μια τέτοια κίνηση προϋποθέτει μια μετακίνηση από την δική σου ιδεολογία, αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, αφού εξαρτάται από τις ιδέες που υιοθετείς. Όσο ένας άνθρωπος νιώθει ότι είναι θύμα εκμετάλλευσης και δεν μπορεί να αντιδράσει, θα καταφεύγει σε ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ισχυρίζεται ότι θα του λύσει το πρόβλημά του. Όταν λοιπόν, λόγω της οικονομικής κρίσης, ξαφνικά καταπατάται κάθε έννοια εργασιακών δικαιωμάτων, ποιο θα είναι το φυσικό αποτέλεσμα; Να στραφεί ο κόσμος σε ακροαριστερά (Σύριζα), εθνικολαϊκίστικα (Ανελ) και ακροδεξιά (Χρυσή Αυγή) κόμματα που του υπόσχονται ότι θα του λύσουν το πρόβλημα. Αυτή δεν είναι απλώς