Κομμουνισμός & Επιστήμη

Έχουμε δει πολλές φορές την σχέση των Κομμουνιστών - Ακροαριστερών με την πραγματικότητα που συνοψίζεται στην εξής φράση: όταν η πραγματικότητα έρχεται σε αντίθεση με τις θεωρίες μας, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα. Ο φανατισμός και η τυφλή πίστη στην ιδεολογία τους, τους κάνει να απορρίπτουν αυτομάτως οτιδήποτε την αμφισβητεί, ακόμα και έμμεσα.

Συνήθως την σύγκρουση αυτήν την βλέπουμε στα οικονομικά θέματα (όπως η λογική του "λεφτόδεντρου" όπου το χρήμα δεν κοστίζει τίποτα), αλλά δεν περιορίζεται εκεί καθώς άπτεται οποιονδήποτε επιστημονικό κλάδο. Ένας από τους κλάδους αυτούς, ένας από τους πιο μισητούς των Κομμουνιστών, είναι η βιολογία. Τους είναι εντελώς αδιανόητο ότι τα γονίδια καθορίζουν τους χαρακτήρες των ανθρώπων, όσο αδιανόητο ήταν στον Μεσαίωνα ότι η χημεία δεν είναι ένα είδος μαγείας.

Ένα τέτοιο παράδειγμα σύγκρουσης Κομμουνισμού με την πραγματικότητα είναι η περίπτωση του Τροφίμ Λυσέκνο, Ο Λυσένκο ήταν ένας Σοβιετικός γεωπόνος που αναδείχθηκε στο αντίπαλο δέος του Δαρβίνου, καθώς πίστευε ότι τα φυτά δεν λειτουργούν ανταγωνιστικά μεταξύ τους, αλλά αντιθέτως ότι μοιράζονται τους κοινούς πόρους (τροφή, νερό, κλπ). Το Κομμουνιστικό καθεστώς έσπευσε να απορρίψει την θεωρία του Δαρβίνου ως "καπιταλιστική" και να υιοθετήσει την θεωρία του Λυσένκο αφού ταίριαζε σε πνεύμα με την λογική του Σοσιαλισμού.

Ο Λυσενκοϊσμός υποσχέθηκε εξαιρετικές εξελίξεις στην αναπαραγωγή και στη γεωργία, που δεν προέκυψαν ποτέ, ενώ τα "πειράματα" του Λυσένκο, μολονότι αποτελούσαν παταγώδη αποτυχία, ανακοινώνονταν ως τεράστια επιτεύγματα. Όπως ακριβώς ο ίδιος ο κομμουνισμός άλλωστε. Και αφού τα γονίδια δεν παίζουν κανέναν ρόλο, όπως δήλωσε ο πατερούλης - μεγάλος αδελφός, οι Σοβιετικοί επιστήμονες "ανακάλυψαν", μεταξύ πολλών άλλων, ότι η σίκαλη θα μπορούσε να μετατραπεί σε σιτάρι και το σιτάρι σε κριθάρι, ότι τα ζιζάνια θα μπορούσαν να μετατραπούν αυθόρμητα σε κόκκους τροφής και ότι η "φυσική συνεργασία" παρατηρήθηκε στη φύση σε αντίθεση με τη "φυσική επιλογή".

Ο Λυσενκοϊσμός είχε τραγικές συνέπειες. Περισσότεροι από 3.000 βιολόγοι φυλακίστηκαν, απολύθηκαν ή εκτελέστηκαν στο πλαίσιο εκστρατείας που υποκινήθηκε από τον Λυσένκο για την καταστολή των επιστημονικών του αντιπάλων. Ο πρόεδρος της Γεωργικής Ακαδημίας Νικολάι Βανίλοφ στάλθηκε στη φυλακή και πέθανε εκεί, ενώ η επιστημονική έρευνα στον τομέα της γενετικής και της γεωπονίας πήγε 50 χρόνια πίσω. Το καθεστώς κήρυξε τον Λυσενκοϊσμό ως την "μόνη σωστή θεωρία" και όλοι οι επιστήμονες αναγκάστηκαν να απορρίψουν οτιδήποτε ερχόταν σε αντίθεση με αυτόν.

Βέβαια, όπως διαπίστωσαν με οδυνηρό τρόπο και οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ το 2015, όταν έρχεσαι σε σύγκρουση με την πραγματικότητα τόσο το χειρότερο για εσένα, αφού μοιραία εσύ θα είσαι ο χαμένος. Έτσι λοιπόν, όπως εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς, το αποτέλεσμα ήταν να πατώσει η γεωργική παραγωγή. Στην Σοβιετική Ένωση τα αποτελέσματα ήταν τραγικά με γνωστότερο τον Ουκρανικό Λιμό (Holodomor) που προέκυψε λίγα μόλις χρόνια μετά από την εμφάνιση του Λυσενκοϊσμού. Υπολογίζεται ότι κοντά στα 10 εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν από πείνα ενώ έγιναν συχνά τα φαινόμενα κανιβαλισμού. Το γεγονός ότι πέθαναν εκατομμύρια Ουκρανών στον "σιτοβολώνα της Ευρώπης" (η Ουκρανία είναι ο 5ος μεγαλύτερος εξαγωγέας σιταριού στον κόσμο) είναι ενδεικτικό της ζημιάς που έγινε. Στην Κίνα του Μάο Τσε Τούνγκ, όπου υιοθετήθηκε με ενθουσιασμό ο Λυσενκοϊσμός, το τραγικό αποτέλεσμα ήταν ο Μεγάλος Κινέζικος Λιμός όπου σε διάστημα 3-4 ετών πέθαναν από πείνα εκατομμύρια άνθρωποι (οι εκτιμήσεις κυμαίνονται από 15 έως 55 εκατομμύρια).

Το πιο απίστευτο της όλης υπόθεσης είναι πως η ιδεολογία οδήγησε ανθρώπους να πιστέψουν ειλικρινά ότι οι περιορισμένοι πόροι δεν θα οδηγούσαν σε ανταγωνισμό, κάτι που ακόμα και ένα μικρό παιδί θα καταλάβαινε ότι είναι λάθος. Το δεύτερο πιο απίστευτο είναι ότι ο Λυσενκοϊσμός παρέμεινε σε πλήρη ισχύ για πάνω από 20 χρόνια, παρά τα καταστροφικά αποτελέσματα. Βλέπετε δεν μπορείς να πας κόντρα στην πραγματικότητα για πολύ, αν και οφείλω να πω ότι ο Κομμουνισμός έσπασε όλα τα ρεκόρ με τα 20+ έτη του Λυσενκοϊσμού...