Λάθη στην Χρήση της Γλώσσας μας

Πόσα λάθη άραγε κάνουμε καθημερινά όταν μιλάμε, κακοποιώντας έτσι την θαυμάσια Ελληνική γλώσσα μας, χωρίς καν να το αντιλαμβανόμαστε; Σίγουρα πάρα πολλά. Σήμερα λοιπόν θα μιλήσουμε για δύο από τα πιο συχνά λάθη που γίνονται στην χρήση της καθημερινής μας ομιλίας, ώστε να προσπαθούμε από εδώ και πέρα να τα αποφεύγουμε.

Το πρώτο λάθος που κάνουμε πολλοί άνθρωποι, είναι το "στις μία" όταν αναφερόμαστε στην ώρα. Το σωστό είναι φυσικά "στην μία". Φυσικά όταν έχεις συνηθίσει να λες "θα βρεθούμε στις 10", ή "στις 5", είναι πολύ εύκολο, εφ'όσον το ακούμε και συνεχώς από τους γύρω μας, να κάνουμε το λάθος. Και αν το καλασκεφτείτε είναι σοβαρό λάθος. Φαντάζεστε να ακούσετε κάποιον να σας λέει π.χ. "στις μία κόρη πήρα κόκινη λαμπάδα και στις άλλη ροζ"; Αμέσως μας χτυπάει πολύ άσχημα στο αυτί μας. Η μοναδική διαφορά που κάνει το "στις μία" να μην μας χτυπάει άσχημα είναι επειδή το ακούμε όλη την ώρα. Άρα λοιπόν πράγματι η επανάληψη εστί μήτηρ μαθήσεως, ακόμα δυστυχώς και όταν αυτό που μαθαίνουμε είναι λάθος.

Το δεύτερο λάθος έχει να κάνει με την χρήση του "γιατί" που συχνά είναι λανθασμένη. Το σωστό είναι να χρησιμοποιούμε το "γιατί" για να ρωτάμε, αλλά όχι για να απαντάμε. Για την απάντηση μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το "επειδή" ή και το "διότι". Η έκφραση λοιπόν "γιατί έτσι μου αρέσει" είναι λάθος. Γενικά συνηθίζουμε να απλοποιούμε την γλώσσα (η λεγόμενη λεξιπενία), χρησιμοποιώντας όλο και λιγότερες λέξεις στον καθημερινό μας λόγο. Για παράδειγμα αντί για "πήγα το τραπέζι στην άκρη" μπορούμε να πούμε "μετέφερα το τραπέζι στην άκρη". Το μετέφερα, μετατόπισα, μετακόμισα και άλλα ενδιαφέροντα ρήματα πετώνται στον κάλαθο των αχρήστων και στην θέση όλων χρησιμοποιείται το παντός καιρού "πήγα". Οι λεπτές νοηματικές διαφορές που έχουν μεταξύ τους οι παρεμφερείς λέξεις εξαφανίζονται και το νόημά τους, από σαφές και συγκεκριμένο, γίνεται ασαφές και αόριστο. Ο οδοστρωτήρας των λέξεων συνεχίζει να γκρεμίζει και κάποια στιγμή η γλώσσα μας θα είναι σαν τα σπίτια ενός δρόμου που βλέπουμε σε μερικές ξένες ταινίες: όλα ίδια και μονότονα, τόσο πολύ που εύκολα μπορείς να μπερδευτείς.

Η γλώσσα μας χρειάζεται προστασία και είναι ευθύνη του κάθε ενός μας να προσπαθεί να μιλάει σωστά Ελληνικά, όσο ευθύνη μας είναι να προστατεύουμε το περιβάλλον μας. Διότι όπως προστατεύοντας το περιβάλλον κάνουμε καλό, μακροπρόθεσμα ή όχι και τόσο μακροπρόθεσμα, στον ίδιο μας τον εαυτό, έτσι και προστατεύοντας την γλώσσα μας κάνουμε καλό πρωτίστως σε εμάς τους ίδιους. Διότι η σχέση γλώσσας και πολιτισμού είναι άρρηκτη, και η έλλειψη πολιτισμού είναι, όσο και αν δεν φαίνεται, ένα από τα πιο βασικά προβλήματα της σημερινής κοινωνίας μας.