Βία και Κοινωνικοί Αγώνες


Όλοι μας έχουμε στον ευρύτερο κύκλο μας ανθρώπους που, παρασυρμένοι από συναισθήματα οργής και στρεβλές ιδεολογίες, υποστηρίζουν ανοιχτά την βία όταν πρόκειται για κοινωνικούς αγώνες. Για κάποιον που βλέπει τα πράγματα επιφανειακά, η βία μπορεί να φαντάζει ως αποδεκτή επιλογή, όμως υπάρχουν μερικά πολύ σοβαρά προβλήματα με αυτές τις λογικές.

Έστω ότι γίνεται ένα θαύμα και κυβερνάει την χώρα ο ιδανικός ηγέτης, π.χ. ένας δεύτερος Ιωάννης Καποδίστριας (τον πρώτο τον δολοφόνησαν Έλληνες λόγω συμφερόντων). Για να κάνει αυτά που πρέπει να γίνουν στην χώρα, μοιραία θα πρέπει να πλήξει κάποια συμφέροντα, και άρα κάποιοι θα δυσαρεστηθούν. Αυτές οι κοινωνικές ομάδες θεωρούν ότι μπορούν να αντιδρούν με βία επειδή θεωρούν ότι αδικούνται. Εσείς τι πιστεύετε, οι κοινωνικοί τους αγώνες δικαιολογούν την βία;

Η λέξη κλειδί όμως στην παραπάνω πρόταση είναι το "ΘΕΩΡΟΥΝ" ότι αδικούνται. Έστω λοιπόν ότι η βία δικαιολογεί τους δίκαιους κοινωνικούς αγώνες. Ποιος είναι εκείνος που θα κρίνει και θα αποφασίσει πόσο κοινωνικά δίκαιος είναι ο κάθε αγώνας; Καταλαβαίνετε λοιπόν σε πόσο επικίνδυνα μονοπάτια μας οδηγεί αυτή η λογική; Αυτό παρεμπιπτόντως είναι και το πρόβλημα του πολιτεύματος της Αριστοκρατίας (με την έννοια ότι κυβερνούν οι άριστοι), διότι ποιος θα επιλέξει τους άριστους;

Τέλος, οι κοινωνικοί αγώνες (δίκαιοι ή άδικοι), όπως λέει και η λέξη είναι αγώνες της κοινωνίας. Αγώνες ολόκληρης της κοινωνίας, ή έστω της πλειονότητας της κοινωνίας, ή τουλάχιστον ενός πολύ μεγάλου τμήματος της κοινωνίας. Για αυτόν τον λόγο η Γαλλική επανάσταση μπορεί να χαρακτηριστεί κοινωνική. Για τον ίδιο λόγο όμως ΔΕΝ μπορεί π.χ. να χαρακτηριστεί κοινωνική επανάσταση μια ομάδα κουκουλοφόρων που καταστρέφει περιουσίες απλών ανθρώπων για να διασκεδάσει.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Τεράστια Δυσκολία της Δημοκρατίας

Βαρουφάκης - Και Ψεύτης και Νάρκισσος

Περί του Τελικού "Ν"