Όταν οι Γονείς Καταστρέφουν τα Παιδιά τους


Ένα από τα χειρότερα πράγματα που μπορεί να συμβεί σε έναν άνθρωπο είναι να κάνει κακό, άθελά του, σε κάποιον που αγαπάει. Αυτό συμβαίνει πολύ συχνά στους γονείς όταν από υπερπροστατευτισμό βλάπτουν τα παιδιά τους χωρίς καν να το καταλαβαίνουν. Δυστυχώς δεν έχει μόνο σημασία η καλή πρόθεση σε αυτήν την ζωή, αλλά και το αποτέλεσμα. Και ασφαλώς όταν συνυπάρχει το κακό αποτέλεσμα με την καλή πρόθεση, τότε αυτό είναι πραγματικά τραγικό.

Φαίνεται λογικό σε έναν γονέα να προσφέρει στο παιδί του τα πάντα, θεωρώντας ότι έτσι του κάνει καλό. Κι όμως, έτσι καταλήγει να κάνει την μεγαλύτερη δυνατή ζημιά στο παιδί του. Αυτό διότι έχουμε ξεχάσει αυτό που έλεγαν οι παλιοί, ότι δηλαδή οι δυσκολίες φτιάχνουν χαρακτήρα. Δεν λέω να δημιουργούμε επίτηδες δυσκολίες για τα παιδιά μας, προς θεού. Αλλά οφείλει να αναγνωρίσει κανείς ότι κάποιος που δεν έχει περάσει δύσκολα ποτέ στην ζωή του θα έχει μεγάλο πρόβλημα όταν θα του έρθει η πρώτη δυσκολία. Όταν έρθει εκείνη η ώρα ο άνθρωπος αυτός δεν θα έχει ούτε την εμπειρία ούτε τα ψυχικά αποθέματα ώστε να αντιδράσει σωστά.

Επιπλέον, όταν προσφέρουμε τα πάντα σε ένα παιδί, εκτός του ότι πάντοτε θα θέλει ακόμα περισσότερα (ποιος έχει δει παιδί που να λέει ότι δεν θέλει άλλα παιχνίδια;), το κάνουμε να χάνει το ενδιαφέρον του. Αυτό διότι όταν έχεις τα πάντα μπουχτίζεις. Αντί να εκτιμάς αυτά που έχεις τα περιφρονείς και τα βαριέσαι. Για αυτό έχουμε φτάσει σε σημείο να έχουμε υπερευαίσθητα παιδιά που ενώ ακόμα δεν έχουν ξεκινήσει στην ζωή (παρόλο που οι γονείς τους έχουν περάσει από μεγάλες δυσκολίες) δηλώνουν απογοητευμένα και δείχνουν απάθεια. Στην εποχή μας αυτό έχει γίνει ολόκληρο κίνημα με τα παιδιά ίμο (emo).

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι προσφέροντας τα πάντα στα παιδιά μας όχι μόνο δεν τους κάνουμε καλό, αλλά τους κάνουμε πολύ μεγάλο κακό. Εάν το παιδί δουλεύει από μικρό να είστε βέβαιοι ότι όχι μόνο δεν θα πάθει κάτι, αλλά αντιθέτως θα γίνει καλύτερος και ωριμότερος άνθρωπος. Κάντε το παιδί σας να κερδίσει αυτά που παίρνει με την αξία του. Δώστε του έτσι την ευκαιρία να ενταχθεί ομαλά στην κοινωνία και να συνηθίσει στην δουλειά, αλλιώς έχετε τον κίνδυνο να δείτε μία μέρα το παιδί σας αιώνιο φοιτητή - επαγγελματία άνεργο.

Η γνώμη μου είναι ότι σε μία σοβαρή κοινωνία το ίδιο το κράτος θα υποχρέωνε τα παιδιά να εργάζονται με ημιαπασχόληση παράλληλα με τις Πανεπιστημιακές τους σπουδές, ως δίδακτρα για την δωρεάν μόρφωση, στέγαση και σίτισή τους. Και μάλιστα όχι σε δουλειές γραφείου, αλλά σε χειρονακτικές δουλειές. Για παράδειγμα θα μπορούσε ο φοιτητής να μαζεύει ελιές 3 ώρες την ημέρα. Έτσι, εκτός των άλλων ωφελειών, η κοινωνία μας επιπλέον θα απο-ψωνιζόταν.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Τεράστια Δυσκολία της Δημοκρατίας

Βαρουφάκης - Και Ψεύτης και Νάρκισσος

Η Πραγματική Κοινωνική Πολιτική