Ο ΕΝΦΙΑ Συγκριτικά Με Τους Άλλους Φόρους
Η επιβολή του ΕΝΦΙΑ (πρώην χαράτσι ΔΕΗ) έχει εξαγριώσει τον κόσμο στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Είναι όμως λογική αντίδραση αυτή, ιδίως όταν κάποιος συγκρίνει τον ΕΝΦΙΑ με τους υπόλοιπους φόρους που πληρώνουμε αδιαμαρτύρητα;
Έστω ότι μια μέση Ελληνική οικογένεια ξοδεύει - μόνο - 10.000 ευρώ τον χρόνο. Από αυτά τα χρήματα, χονδρικώς, τα 2.500 είναι φόρος που αφαιρείται από την τσέπη μας μέσω του ΦΠΑ. Έστω ότι η ίδια οικογένεια έχει ένα ακίνητο στο οποίο κατοικεί. Ο αντίστοιχος μέσος ΕΝΦΙΑ κυμαίνεται στα 500 ευρώ. Ποιο είναι το ηθικό δίδαγμα; Όταν πληρώνεις 2.500 ευρώ αλλά στα παίρνουν σιγά-σιγά και με έμμεσο τρόπο, χωρίς δηλαδή να το καταλαβαίνεις, τότε δεν ανοίγει ρουθούνι. Όταν όμως σου πάρουν πολύ λιγότερα (περίπου το 1/5) αλλά φανερά, τότε γίνεσαι θηρίο ανήμερο. Και ρωτάω: τι συμπέρασμα βγάζει κάποιος για έναν άνθρωπο που λειτουργεί έτσι;
Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι ο ΦΠΑ είναι πιο δίκαιος φόρος επειδή συνδέεται με την κατανάλωση που κάνει ο καθένας. Νομίζω όμως ότι ο κόσμος ενδιαφέρεται κυρίως για το ποσό που πληρώνει. Και αυτό αποδεικνύεται αν ζητήσεις από κάποιον να επιλέξει να πληρώσει 2.500 ευρώ για έναν φόρο που θεωρεί δίκαιο ή 500 ευρώ για έναν φόρο που θεωρεί άδικο. Πέραν τούτου, γενικά οι πιο άδικοι είναι οι έμμεσοι φόροι, και ο ΦΠΑ είναι πολύ πιο έμμεσος φόρος από τον ΕΝΦΙΑ.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με τα διόδια. Ο μέσος άνθρωπος αγανακτεί για τα 50 ευρώ τον χρόνο που πληρώνει για διόδια, ενώ πληρώνει αδιαμαρτύρητα πάνω από 500 ευρώ τον χρόνο σε φόρο βενζίνης. Διότι, λόγω της υπερβολικά μεγάλης φορολογίας καυσίμων, το μεγαλύτερο μέρος της τιμής της βενζίνης που πληρώνουμε στα πρατήρια είναι φόρος.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα στην Ελλάδα δεν είναι ούτε οι πολιτικοί, ούτε οι δημοσιογράφοι, ούτε οι "κακοί ξένοι", ούτε κανένας, το πρόβλημα είναι ο κόσμος. Και το βασικό πρόβλημα του κόσμου είναι η εντυπωσιακά μεγάλη έλλειψη κοινής λογικής και πρακτικής σκέψης. Ο κόσμος, με την στάση και τις πράξεις του, ουσιαστικώς ζητάει από τον πολιτικό να ενεργεί υπογείως και όχι φανερά, δηλαδή να τον εξαπατάει. Και ο πολιτικός άλλο που δεν θέλει...
Έστω ότι μια μέση Ελληνική οικογένεια ξοδεύει - μόνο - 10.000 ευρώ τον χρόνο. Από αυτά τα χρήματα, χονδρικώς, τα 2.500 είναι φόρος που αφαιρείται από την τσέπη μας μέσω του ΦΠΑ. Έστω ότι η ίδια οικογένεια έχει ένα ακίνητο στο οποίο κατοικεί. Ο αντίστοιχος μέσος ΕΝΦΙΑ κυμαίνεται στα 500 ευρώ. Ποιο είναι το ηθικό δίδαγμα; Όταν πληρώνεις 2.500 ευρώ αλλά στα παίρνουν σιγά-σιγά και με έμμεσο τρόπο, χωρίς δηλαδή να το καταλαβαίνεις, τότε δεν ανοίγει ρουθούνι. Όταν όμως σου πάρουν πολύ λιγότερα (περίπου το 1/5) αλλά φανερά, τότε γίνεσαι θηρίο ανήμερο. Και ρωτάω: τι συμπέρασμα βγάζει κάποιος για έναν άνθρωπο που λειτουργεί έτσι;
Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι ο ΦΠΑ είναι πιο δίκαιος φόρος επειδή συνδέεται με την κατανάλωση που κάνει ο καθένας. Νομίζω όμως ότι ο κόσμος ενδιαφέρεται κυρίως για το ποσό που πληρώνει. Και αυτό αποδεικνύεται αν ζητήσεις από κάποιον να επιλέξει να πληρώσει 2.500 ευρώ για έναν φόρο που θεωρεί δίκαιο ή 500 ευρώ για έναν φόρο που θεωρεί άδικο. Πέραν τούτου, γενικά οι πιο άδικοι είναι οι έμμεσοι φόροι, και ο ΦΠΑ είναι πολύ πιο έμμεσος φόρος από τον ΕΝΦΙΑ.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με τα διόδια. Ο μέσος άνθρωπος αγανακτεί για τα 50 ευρώ τον χρόνο που πληρώνει για διόδια, ενώ πληρώνει αδιαμαρτύρητα πάνω από 500 ευρώ τον χρόνο σε φόρο βενζίνης. Διότι, λόγω της υπερβολικά μεγάλης φορολογίας καυσίμων, το μεγαλύτερο μέρος της τιμής της βενζίνης που πληρώνουμε στα πρατήρια είναι φόρος.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα στην Ελλάδα δεν είναι ούτε οι πολιτικοί, ούτε οι δημοσιογράφοι, ούτε οι "κακοί ξένοι", ούτε κανένας, το πρόβλημα είναι ο κόσμος. Και το βασικό πρόβλημα του κόσμου είναι η εντυπωσιακά μεγάλη έλλειψη κοινής λογικής και πρακτικής σκέψης. Ο κόσμος, με την στάση και τις πράξεις του, ουσιαστικώς ζητάει από τον πολιτικό να ενεργεί υπογείως και όχι φανερά, δηλαδή να τον εξαπατάει. Και ο πολιτικός άλλο που δεν θέλει...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου